5. Crear institucións para crear un país: Real Academia Galega e Fundación Pezol

A importancia de Fernández del Riego na Real Academia Galega antecedeu a súa anexión como académico na institución. Del Riego tivo desde moi cedo a vontade de dinamizar os espazos academicos e, por ese motivo, é posible considerar que a chegada de Carvalho Calero, Ánxel Fole ou Ramón Piñeiro fose resultado da súa insistencia, segundo documentan Franco Grande e Rajó Pazó. Só ata 1960, Francisco del Riego chegou a formar parte da RAG, cun discurso de ingreso titulado "Un país e unha cultura. A idea de Galicia nos nosos escritores" que contestou  Carvalho Calero.

Xa dentro da institución, del Riego propón aquilo que será unha das súas pegadas máis importantes na conservación e promoción da cultura galega: a instauración anual do Día das Letras Galegas. Aproveitando que en 1963 cumpríase un século da publicación de Cantares gallegos, Fernández propón homenaxear anualmente a una autora ou autor galego, o que supón revisar a súa obra, reeditala e facer un enorme esforzo de difusión polo territorio. Como se pode supoñer, a primeira autora a quen lle dedicaron a celebración foi a Rosalía de Castro e, no marco da celebración, presentouse una edición de Cantares gallegos anotada e prologada por Bouza Brey.

No ano 1997, Fernández del Riego toma a presidencia da Academia. No cargo, destacou pola súa actividade reformista dentro da institución. Mesmo organizou unha inmensa campaña de difusión polo territorio na que participio directamente e percorreu gran parte de Galicia. Malores Villanueva, unha das súas biógrafas,  recupera unha carta que lle dedicaron os traballadores tras rematar o seu período en 2001: “Ata sempre, D. Paco. Ata sempre porque os bos e xenerosos coma ti, nunca se van e sempre quedan na memoria”.